İbn-i Şeddad veya Bahaddin İbn-i Şeddad (d.1145 Musul – ö. 1234) (Arapça: بهاء الدين ابن شداد), Eyyubiler’de Kürt asıllı İslam alimi, tarihçi ve biyografi yazarı.
Tam adı, ‘Yusuf bin Rafi bin Temim bin Utbe bin Muhammed bin Attab’dır. Künyesi ‘Ebü’l Mehasin’ olup, lakabı ‘Bahaüddin’dir.
İbn-i Şeddad, 1145 yılında Musul’da doğdu. Küçük yaşta iken babasını kaybetti. Şeddad oğulları denilen dayılarının yanında yetişti. Bu sebeble ‘İbn-i Şeddad’ diye bilinir.
Selahaddin Eyyubi’nin himayesinde çalışmalarını sürdürmüş, kazaskerlik ve Kudüs kadılığını yapmıştır. Onun hayatı hakkında geniş bir kitap yazmıştır.
Eserleri
- Melce’ul Hukkam İltibas’il Ahkam: Hükümlerle alâkalıdır, iki cilddir.
- Delail’ul Ahkam: Ahkam hadîs-i şerîfleri ve onlar hakkındaki açıklamalardır.
- El Mucez’ül Bahir: Fıkıh ilmine dâirdir.
- Siret-u Selahaddin İbn-i Eyyub
