ABDUSSAMED YUNUS ÇAĞLIYAN
AY HALELERİ ARASINDA KARANLIK
Ufukta ne olduğu belli olmadan
Sislerin oluşturduğu perdelerin arasından
Başımı uzatıyorum güneşe doğru ama
Kayboluyor birden o
Ve kaybediyorum yolumu
Gemim battıkça batıyor derin okyanusun diplerine
Allah’ım bu ne karanlık
Ne bu basık duygular
Ah Hızır ah! Bulamıyorum huzuru
Uçurumun kenarında düşünürken bir vakit
Geldim şimdi bu hale işte
